ببريد ز  من نگار هم خانگيم

بدريد به تن لباس فرزانگيم

مجنون به نصيحت دلم آمده است

بنگر به کجا رسيده ديوانگيم

شيخ ابو سعيد: از باد صبا دلم چو بوي تو گرفت...بگذاشت مرا و جستجوي تو گرفت اکنون ز من خسته نمي آرد ياد...بوي تو گرفته بود و خوي تو گرفت!