همت عالي
با عرض سلام
خيلي وقت بود که سراغ وبلاگ نيامده بودم،
شايد از برکت اربعين بود که توفيقي دست داد تا مطلبي رو بنويسم.
البته انگيزه ي اين مطلب اين بيت حافظ بود که من رو تحت تأثير قرار داد:
طالب لعل و گهر نيست وگرنه خورشيد.....همچنان در عمل معدن و کان است که بود
ما خيلي وقتا مي گيم چرا آدماي بزرگي که در گذشته بودن الان نيستن آيا خداوند نظرش برگشته و ديگه از اون آدم ها خلق نمي کنه يا علت ديگه اي داره؟
در گذشته معتقد بودن که ياقوت و الماس و فيروزه و تمامي سنگ هاي با ارزش در ابتدا سنگ معمولي بودن ولي در زمان و شرايط خاصي نور خورشيد بر اون ها تابيده و اونها که جوهر اصلي رو در خود داشتند به آن سنگ هاي با ارزش تبديل مي شدند.
و جناب حافظ اين مطلب رو بيان کرده که هنوز هم خورشيد گوهر ساز وجود داره ولي اون جوهره ي اصلي در مردمان کم ياب شده که ديگه نمي تونيم از آن انسان هاي بزرگ پيدا کنيم.
اما شرط اول طلب هست ولي خود اين طلب حقيقت و طالب شدن هم خودش لياقت مي خواهد و همه کس حتي لياقت طالب شدن را هم ندارند ولي چه کساني مي تونن به اون طلب قلبي دست پيدا کنند؟
جناب حافظ در بيت ديگري مي فرمايد:
بنده را تا نبود همت عالي حافظ.....طالب چشمه ي خورشيد دُر افشان نشود
بله همت عالي لازمه ي کار هست.......
انسان ها به قدر خواسته هاشون ارزش دارند
فان الهموم بقدر الهمم
مطلب ديگر اينکه در سايت يقين حدودا 64 سخنراني کامل از جناب دکتر الهي قمشه اي (با کيفيت نسبتا خوب) قرار گرفته که مي تونيد اون ها رو دانلود بفرماييد.
پستها
۲ نظر:
سلام
موافقم
mazerat khahiye mano mipazirid?
asabaniyat bozorgtarin noghte zafe mane
ارسال یک نظر