مردان از آن مرگ را دوست دارند که به دنيا گرفتار بوده اند ، تا در حق ايشان سِجن گشته است و دوست ايشان در درون پرده است و چندين سال در سماع اين بيت بوده اند:

تا بند زمانه را خرد نگشايد

وصل من و تو بـُتا فراهم نايد

تا رأي تو از بهانه بيرون آيد

جاني دگر و جهان ديگر بايد

_______________________

بخشي از نامه ي هفتاد و هشتم عين القضات