چهارشنبه، اسفند ۱۲، ۱۳۸۸

از حكيم مهدي الهي قمش�� اي

این عالم محسوس اتاقی است مرا

خورشید چراغ و چرخ طاقی است مرا

چون شام شود ستارگان یارانم

چون صبح شود جهان رواقی است مرا

هیچ نظری موجود نیست: