امر به معروف و نهي از منکر در بيان عين القضات
جوانمردا بسيار کسان پندارند که امر به معروف مي کنند ولي ايشان در حقيقت خود خطا کار هستند. امر معروف و نهي از منکر را بايد از انبيا آموخت ، چرا که آنها خود اول دست از هواهاي نفس شسته بودند و به واسطه ي بزرگ دانستن امر خداوند و مهرباني بر مردم اجازه ي ورود حظوظ نفساني را به درون خود نمي دادند هم تعظيما لامرالله و هم شفقت علي خلق الله.
اما ابلهي که نه معروف شناسد و نه منکر داند از سر هواي نفس بشري خود مي خواهد که خود را از کسي بالاتر ببيند و به همين دليل با برخوردي تند و زننده خود منکري بدون معروف به وجود آورد که نتيجه اش مي شود گستاخي بيشتر براي مخاطب و همچنين عجبي زشت براي شخص امر کننده.
_______________
نامه ي 126 بخش 753
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر