آقاي دکتر رحيم پور اذقدي ( ازقدي )

(آدم نياز داره به اينکه کسي گستاخانه و در عين حال بدون غرض اشکالاتش رو بهش بگه، شما هم مي دونيد محاسن کارتون چيه ولي اشکالش رو هم بهتره که بدونيد)

وقتي چند نفر دور آدم رو مي گيرن و به به و چه چه مي کنن و تصوير آدم رو توي تلوزيون نشون مي دن نتيجه ي خواسته يا ناخواسته اش يه مقداري غروره، خيلي هنر مي خواد که تو اينجور مواقع کسي بتونه غرور رو زير پا لگد کنه.

دوست گرامي جناب آقاي دکتر، بهتر است در چارچوب مطالبي که از آنها اطلاعاتي داريد صحبت بفرماييد زوده که بخواين در عمق و ناگهان در بالاترين مرتبه ي معرفت دست به تجزيه و تحليل بزنيد.

فقر مرتبه اي است از مراتب سلوک و آن هم در بالاترين درجات آن براي ابراز نظر درباره ي آن بهتر است از کساني که حداقل در زمينه ي عرفان نظري دستي دارند به تفحص مي پرداختيد. نه اينکه هنوز از تخم در نيامده هواي سيمرغي کوه قاف را در سر بپرورانيد.

اشتراک لفظ دائم رهزن است

اشتراک گبر و مومن در تن است

نبايد اسير الفاظ شد، اگر در جايي پيامبر اسلام فرموده کادالفقر ان يکون کفرا و جاي ديگر فرموده : الفقر فخري تفاوت اين دو فقر از زمين تا آسمان است.

دوست گرامي به آن فقر نمي توان رسيد تا جگر خون نشود:

يک ذره ز حد خويش بيرون نشود

خودبينان را معرفت افزون نشود

آن فقر که مصطفي بر آن فخر آورد

آنجا نرسي تا جگرت خون نشود

فقر مرتبه اي است که در آن به شخص گفته مي شود فقير في الله يعني دل او از تمام تعلقات خالي مي شود و تمام وجودش آماده ي پذيرش تابش انوار حضرت احديت را دارد و در مرتبه اي است که سالک ديگر حتي از خود نيز خبر ندارد:

آنرا که فنا شيوه و فقر آيين است

نه کشف يقين نه معرفت نه دين است

رفت او زميان همين خدا ماند خدا

الفقر اذا تم هو الله اين است

 اينجاست که ممکن است لفظ انا الحق را بر زبان بياورد ، نه به آن معني که من حق هستم بلکه بدان معنا که هيچ چيزي در عالم وجود ندارد و اين من که زماني براي خودش من بود نيز ديگر وجود ندارد، فقط و فقط خداست.

 

حتما اين مراتب را که معروف است به هفت شهر عشق(عطار نيشابوري) شنيده ايد:

گفت ما را هفت وادي در ره است

چون گذشتي هفت وادي درگه است

....

هفتمين وادي فقر است و فنا

بعد از اين روي و روش نبود ترا

و اين مقامي است که حافظ درباره ي آن مي فرمايد:

اگرت سلطنت فقر ببخشند اي دل

کمترين ملک تو از ماه بود تا ماهي

تو دم فقر نداني زدن از دست مده

مسند خواجگي و مجلس تورانشاهي